درد معده و اسهال ناشی از عوامل مختلفی هستند، از جمله مسمومیت غذایی، سندرم روده تحریک پذیر (IBS) و بیماری التهابی روده (IBD) مانند بیماری کرون یا کولیت زخم دار.تفاوت بین این شرایط دشوار است.با این حال، درک ویژگی ها و روش های تشخیصی به تعیین علت اصلی کمک می کند.
مسمومیت غذایی یکی از علل شایع درد معده و اسهال است که معمولاً در اثر خوردن غذا یا آب آلوده ایجاد می شود.عوامل بیماری زا رایج مسئول مسمومیت غذایی شامل باکتری هایی مانند:سالمونلا، E. coli، Listeriaوکمپیلوباکترو همچنین ویروس هایی مانند نوروویروس و روتا ویروس و انگل هایی مانندجاردیاوکریپتو اسپوریدیومعلائم مسمومیت غذایی معمولاً مدت کوتاهی پس از مصرف مواد غذایی آلوده ظاهر می شوند و شامل ناراحتی شکم، اسهال، تهوع، استفراغ و تغییر در عادات روده می شوند.این علائم معمولا حاد هستند و در عرض چند روز با هیدراتاسیون و استراحت مناسب از بین می روند.تشخیص اغلب بر تاریخچه غذایی اخیر بیمار و در برخی موارد، معاینات مدفوعی برای شناسایی عوامل بیماری زا خاص تکیه می کند.
در مقابل، سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک بیماری مزمن است که با درد شکمی که پس از خوردن رخ می دهد، همراه با علائم مانند اسهال،یبوست یا تغییر در ترکیب مدفوعIBS ناشی از عصب های بیش از حد حساس در روده است که منجر به انقباض عضلانی غیر طبیعی می شود. برخلاف مسمومیت غذایی، علائم IBS مداوم یا مکرر هستند و توسط استرس ایجاد می شوند.برخی از غذاها یا تغییرات هورمونیتشخيص IBS شامل رد سایر بیماری ها از طریق ترکیبی از سابقه پزشکی استمعاینه فیزیکی و گاهی اوقات آزمایش های اضافی مانند آزمایش خون یا کولونوسکوپی برای حذف سایر مشکلات گوارش.
بیماری التهابی روده (IBD) شامل بیماری های مزمن مانند بیماری کرون و کولیت زخم دار است که شامل التهاب دستگاه گوارش می شود.بیماری کرون می تواند بر هر بخشی از دستگاه گوارش از دهان تا مقعد تاثیر بگذاردعلائم ممکن است شامل درد شکمی، اسهال مداوم، وجود مخاط و خون در مدفوع، کاهش وزن، خستگی،کم خونی و تباین علائم شدید و ناتوان کننده هستند و اغلب نیاز به درمان طولانی مدت دارند. تشخیص IBD معمولاً شامل ترکیبی از روش های آندوسکوپی است.مطالعات تصویربرداری و بیوپسی برای ارزیابی میزان و محل التهاب.
در حالی که درد معده و اسهال دلایل مختلفی دارند، درک ویژگی های متمایز و روش های تشخیص هر بیماری احتمالی برای درمان موثر ضروری است.با تمایز بین این شرایط از طریق ارزیابی دقیق و آزمایش مناسب، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند درمان های هدفمند را ارائه دهند که در نهایت نتایج بیمار و کیفیت زندگی را بهبود می بخشد.
